Podróż dwudziesta szósta i ostatnia – opowiadanie Stanisława Lema z Ijonem Tichym w roli głównej. Utwór jest satyrą na zimną wojnę. Ukazał się jedynie w zbiorach: Sezam i inne opowiadania (1954) i Dzienniki gwiazdowe (1957, 1958) – brak go we wszystkich późniejszych wydaniach Dzienników.... We wstępie do kolejnych wydań Dzienników... jeden z ich bohaterów – profesor Tarantoga – wyjaśnia, że podróż ta „okazała się ostatecznie apokryfem...”, sugerując, że nie jest ona autorstwa Ijona Tichego. Podobny zabieg, to jest tworzenie fikcyjnych odniesień do swoich dzieł, Lem zastosował m.in. w zbiorze Doskonała próżnia. Source: Wikipedia (pl)