Opisanie czterech części roku – poemat opisowy Elżbiety Drużbackiej opublikowany w 1752 w Zbiorze rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych. Utwór składa się z czterech części, opisujących wiosnę, lato, jesień i zimę, poprzedzonych wstępem skierowanym do Boga jako stwórcy natury. Opisy pór roku odwołują się do mitologii greckiej i rzymskiej. Poemat mieści się na pograniczu baroku (antropomorfizacja przyrody) i klasycyzmu (przekonanie o racjonalnym porządku świata). Poemat został napisany sekstyną, czyli strofą sześciowersową rymowaną ababcc, ulubioną formą poetki. Wersy są jedenastozgłoskowe. Source: Wikipedia (pl)