Ο Γνωστικισμός ή Γνωστικοί ήταν μια χριστιανική Ψευδο-Γνωστικική κίνηση η οποία εξαπλώθηκε από τον 12ο μέχρι τον 14ο αιώνα στην νότια Γαλλία και την βόρειο Ιταλία. Εμφανίστηκαν αρχικά σε μία περιοχή της νοτιοανατολικής Γαλλίας κοντά στην Τουλούζ και εικάζεται ότι ήταν φυσική συνέχεια των Παυλικιανών της Αρμενίας και των Βογόμιλων της Βουλγαρίας, όπως επίσης φαίνεται ότι επηρεάστηκαν και από τον Μανιχαϊσμό. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τους θεώρησε ως Αίρεση με αποτέλεσμα να εξαπολύσει εναντίον τους την Σταυροφορία των Αλβιγηνών, η Μεσαιωνική Ιερά Εξέταση τους εξάλειψε αργότερα ολοκληρωτικά (1350). Πολλές χιλιάδες Καθαροί σφαγιάστηκαν ή κρεμάστηκαν ή κάηκαν στην πυρά ανεξάρτητα από φύλλο και ηλικία. Οι οπαδοί της έμειναν γνωστοί ως "Καθαροί" ή "Αλβιγηνοί" από την Γαλλική πόλη Αλβί στην οποία εμφανίστηκε το κίνημα, θεωρούσαν τους εαυτούς τους καθαρούς και γνήσιους χριστιανούς. Οι Καθαροί πίστευαν στην δυαδικότητα, ο ένας ήταν ο καλός θεός δημιουργός του κόσμου και του Σύμπαντος και ο κακός θεός που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος (Β΄ Κορινθίους 4:4). Ο καλός θεός είναι αυτός που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη και ο κακός είναι ο Διάβολος κύριος του φυσικού και υλικού κόσμου. Οι Καθαροί πίστευαν ότι οι ανθρώπινες Ψυχές ήταν τμήματα της θείας ψυχής των Αγγέλων αλλά εγκλωβισμένες στον κακό κόσμο του Διαβόλου. Με την Μετενσάρκωση θα μπορούσαν να πετύχουν την Θεία Σωτηρία σαν μια μορφή βαπτίσματος αφού ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, μετά πολλές Μετανσαρκώσεις θα επιστρέψουν στον καλό Θεό ως "τέλεια καθαροί". Ο Καθαρισμός διδάχθηκε αρχικά από ασκητές ηγέτες που έδωσαν τις βασικές γραμμές του κινήματος, οι διδασκαλίες παρουσίαζαν παραλλαγές ανάλογα με την περιοχή και τον χρόνο. Η πρώτη αναφορά καταγράφεται το 1143, τέσσερα χρόνια αργότερα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τους κατήγγειλε, ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ προσπάθησε να τους καταστείλει ειρηνικά, έστειλε ιεραποστόλους να τους αποστρέψουν από την Αίρεση. Ο Παπικός Λεγάτος Πιέρ ντε Καστελνάου δολοφονήθηκε (1208) με αποτέλεσμα να οργιστεί ο Πάπας, ο κόμης Ραϋμόνδος ΣΤ΄ της Τουλούζης που θεωρήθηκε ανεκτικός απέναντι στους Καθαρούς αφορίστηκε. Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ κήρυξε τον Πιέρ ντε Καστελνάου Μάρτυρα με αποτέλεσμα να προκύψει η Σταυροφορία των Αλβιγηνών (1209) υπό την πρωτοβουλία του Πάπα και του βασιλιά της Γαλλίας Φιλίππου Β΄. Η Σταυροφορία τους αποδυνάμωσε σε μεγάλο βαθμό, η Μεσαιωνική Ιερά Εξέταση αργότερα τους εξάλειψε ολοκληρωτικά. Η έλλειψη κεντρικής οργάνωσης των Καθαρών και οι ελάχιστες πηγές της εποχής έχουν οδηγήσει πολλούς ιστορικούς σε συμπεράσματα όπως ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ήταν υπερβολική ή ότι η Αίρεση δεν υπήρχε καθόλου. Source: Wikipedia (el)