Mi stelojn jungis al revado, verkita de Mikaelo Bronŝtejn, pentras la eventoriĉan epokon dudek jarojn longan inter 1918 kaj 1938. Dum tiuj jaroj estis kreita kaj evoluinta Sovetrespublikara Esperantista Unio (SEU), la plej agema kaj la plej multenombra landa asocio de esperantistoj. Verece kaj konvinke la romano prezentas la sortojn de ordinaraj esperantistoj kaj de SEU-gvidantoj, tragike pereintaj aŭ ekzilitaj en la koncentrejoj dum la stalinaj reprezalioj. Tiun ĉi verkon premiis la Akademio de Esperanto per la Laŭro de la Akademio en 2021. Source: Wikipedia (eo)